AHMAS

Thema.A.Psychologie

• A. Gedragsleer
  • Inleiding gedragsleer
  • 1. Uitgangspunten
  • 2. Ordenen
  • 2.1 Begrippen
  • 2.1.1 Gedrag
  • 2.2 Modellen
  • 2.2.1 Cogn.Psy
  • 2.2.1.1 Voorbeelden Cogn.Psy
  • 2.2.1.2 Kernbegrippen Cogn.
  • 2.2.1.2.1 Denkwijzen Cogn.
  • 2.2.1.2.1.1 Computermetafoor
  • 2.2.1.2.1.2 Depressiemodel
  • 2.2.1.2.2 Denkfouten
  • 2.2.1.3 Toepassing Cogn.
  • 2.2.1.5 Stoornissen Cogn.
  • 2.2.1.5.2 Kernbegrippen
  • 2.2.1.5.3 Toepassing
  • 2.2.1.6 Grondleggers Cogn.
  • 2.2.1.6.2 Kernbegrippen
  • 2.2.2 Evo.PSY
  • 2.2.2 Vijf A-model
  • 2.2.2.2 Kernbegrippen
  • 2.2.2.3 Psycho-analyse
  • 2.2.2.6 Grondleggers
  • 2.2.2.8.1 Voorbeelden
  • 2.2.2.8.2 Kernbegrippen
  • 2.2.2.8.2.1 Gelaagdheid
  • 2.2.2.8.2.2 Persoonlijkheid
  • 2.2.2.8.2.2.1 Voorbeelden
  • 2.2.2.8.2.2.2 Trias
  • 2.2.2.8.2.2.3 Afweer
  • 2.2.2.8.2.2.3.1 Voorbeelden
  • 2.2.2.8.2.2.3.2 Soorten
  • 2.2.2.8.2.2.3.3 Iedereen
  • 2.2.2.8.2.2.4 Overdracht
  • 2.2.2.8.2.3 Lichaam-geest
  • 2.2.2.8.2.4 Jeugdjaren
  • 2.2.2.8.2.4 Psychosomatiek
  • 2.2.2.8.2.4.1 Psycho-seksuele ontwikkeling
  • 2.2.2.8.2.4.2 Anaal
  • 2.2.2.8.2.4.2 Jeugd bepaalt volwassenheid
  • 2.2.2.8.2.5 Driftwezen
  • 2.2.2.8.6 Grondleggers
  • 2.2.2.9.1 Voorbeelden
  • 2.2.2.9.2 Kernbegrippen
  • 2.2.2.9.2.1 Sociaal gedrag
  • 2.2.2.9.2.1.1 Experimenten
  • 2.2.2.9.2.1.1.1 Asch
  • 2.2.2.9.2.1.1.3 Sherif
  • 2.2.2.9.2.1.1.4 Zimbardo
  • 2.2.2.9.2.1.6 Schaduwkant
  • 2.2.2.9.2.1.7 Omstander-effect
  • 2.2.3 Functieleer
  • 2.2.3 LaLonde
  • 2.2.3.1 Voorbeelden
  • 2.2.3.2 Kernbegrippen
  • 2.2.3.2.1 Waarneming
  • 2.2.3.2.3 Orientatie
  • 2.2.3.2.5 Motivatie
  • 2.2.3.2.6 Gevoelens
  • 2.2.3.2.7 Taal
  • 2.2.3.2.8 Intellligentie
  • 2.2.3.2.9 Bewustzijn
  • 2.2.3.3 Toepassing
  • 2.2.3.4 Samenhang
  • 2.2.3.4.1 Geheugen
  • 2.2.3.4.1 Interactie
  • 2.2.3.4.1.1 Interpreteren
  • 2.2.3.4.1.2 Observeren
  • 2.2.3.4.1.5 Complex
  • 2.2.3.4.1.5 Denken
  • 2.2.3.4.2 Slapen & waken
  • 2.2.3.5 Stoornissen
  • 2.2.4 Methodenleer
  • 2.2.4 Reflectie-impulsmodel
  • 2.2.4.1 Voorbeelden
  • 2.2.4.2 Kernbegrippen
  • 2.2.4.2.1 Meth. uitgangspunten
  • 2.2.4.2.2 Psych.methoden
  • 2.2.5 Humanisme
  • 2.2.5 NeuroPsy
  • 2.2.5.1 Voorbeelden
  • 2.2.5.2 Kernbegrippen
  • 2.2.5.2 Kernbegrippen
  • 2.2.5.2.1 Structuur
  • 2.2.5.2.1.1 Voorhersenen
  • 2.2.5.2.1.1.1 Kwabben en routes
  • 2.2.5.2.1.1.1.1 Frontaal
  • 2.2.5.2.1.1.1.2 Parietaal
  • 2.2.5.2.1.1.1.3 Occipitaal
  • 2.2.5.2.1.1.1.4 Temporaal
  • 2.2.5.2.1.1.2 Geheugen
  • 2.2.5.2.1.1.2.1 Vormen
  • 2.2.5.2.1.1.2.2 Gebieden
  • 2.2.5.2.1.2 Middenhersenen
  • 2.2.5.2.3 Klinische NP
  • 2.2.5.3 Toepassing
  • 2.2.5.4 Grondleggers
  • 2.2.6 Ontwikkelingsleer
  • 2.2.6.1 Voorbeelden
  • 2.2.7 Persoonlijkheidsleer
  • 2.2.8 Psycho-dynamica
  • 2.2.9 Soc.Psy
  • 2.3 Theorieen
  • 2.3.1 Bio.psychologie
  • 2.3.1.1 Voorbeelden
  • 2.3.1.2 Kernbegrippen
  • 2.3.1.3 Toepassing
  • 2.3.1.4 Samenhang
  • 2.3.1.5 Stoornissen
  • 2.3.1.6 Grondleggers
  • 2.3.2 Leertheorie
  • 2.3.2.1 Voorbeelden
  • 2.3.2.2 Kernbegrippen
  • 2.3.2.2.1 Uitgangspunten
  • 2.3.2.2.1.2 Operante conditionering
  • 2.3.2.2.2 Leren
  • 2.3.2.2.2.1 Klassieke conditionering
  • 2.3.2.3 Toepassing
  • 2.3.2.4 Samenhang
  • 2.3.2.6 Grondleggers
  • 2.3.3 Emotietheorie
  • 2.3.3.1 Waarom? (emo.)
  • 2.3.3.1.1 Belangen
  • 2.3.3.1.1 Humanistische casus
  • 2.3.3.1.2 Andere voorbeelden
  • 2.3.3.1.2 Functionaliteit
  • 2.3.3.2 Hoe? (emo.)
  • 2.3.3.2.1 Het analyseproces
  • 2.3.3.2.2 Realiteit
  • 2.3.3.2.2 Vergelijkingsproces
  • 2.3.3.2.3 Blikvernauwing
  • 2.3.3.2.3 Diagnoseproces
  • 2.3.3.2.4 Evaluatieproces
  • 2.3.3.2.4 Kortzichtig
  • 2.3.3.2.5 Gedragsplanningsproces
  • 2.3.3.2.5 Ziekte
  • 2.3.3.2.6 Fysiol.veranderingen
  • 2.3.3.2.6 Herbeleving
  • 2.3.3.2.7 Gedragsgeneratieproces
  • 2.3.3.2.7 Twee processen
  • 2.3.3.2.8 Beg.regulatieproces
  • 2.3.3.2.8 Integratie
  • 2.3.3.2.9 Invoer, voorwaarden etc.
  • 2.3.3.2.9.1 Invoer
  • 2.3.3.2.9.2 Voorwaarden
  • 2.3.3.2.9.3 Uitvoer
  • 2.3.3.2.9.4 Inbedding
  • 2.3.3.3 Wat? (emo.)
  • 2.3.3.3.1 Def.emotie
  • 2.3.3.3.1 Psych. emotietheorie
  • 2.3.3.3.1.2 Belangen
  • 2.3.3.3.1.2.1 Constitutionele bel.
  • 2.3.3.3.1.2.2 Oppervlaktebel.
  • 2.3.3.3.1.2.3 Consequenties
  • 2.3.3.3.1.3 Stimuli
  • 2.3.3.3.1.4 Taxatiemechanismen
  • 2.3.3.3.1.5 Verandering actie
  • 2.3.3.3.1.6 Stim.reactiekoppeling
  • 2.3.3.3.1.7 Regulatie
  • 2.3.3.3.1.8 Stuurvoorrang
  • 2.3.3.3.2 Beleving
  • 2.3.3.3.3 Impact
  • 2.3.3.3.3.1 Onbewust
  • 2.3.3.3.4 Kanttekeningen
  • 2.3.4 Motivatietheorie
  • 2.3.4.1 Voorbeelden
  • 2.3.4.2 Kernbegrippen
  • 2.3.4.2.1 Behoeftenhierarchie
  • 2.3.4.2.1.1 Fysiologie
  • 2.3.4.2.1.2 Veiligheid
  • 2.3.4.2.1.3 Sociale behoeften
  • 2.3.4.2.1.4 Erkenning
  • 2.3.4.2.1.5 Zelfverwerkelijking
  • 2.3.4.3 Toepassing
  • 2.3.4.6 Grondleggers
  • 2.3.5 Eclectisisme
  • 2.3.5.1 Voorbeelden
  • 2.3.5.3 Toepassing
  • 2.4.1 Velden
  • 2.4.2 Scholen
  • 2.4.3 Basisgebieden
  • 2.4.4.2 Kernbegrippen
  • 2.4.4.2 Levensverhalen
  • 2.4.4.2.1 Levensfase
  • 2.4.4.2.1.1 Baby
  • 2.4.4.2.1.2 Peuter
  • 2.4.4.2.1.3 Schoolkind
  • 2.4.4.2.1.4 Puber
  • 2.4.4.2.1.5 Adolescent
  • 2.4.4.2.1.6 Volwassene
  • 2.4.4.2.1.7 Oudere
  • 2.4.4.2.1.8 Bejaard
  • 2.4.4.2.1.9 Hoogbejaard
  • 2.4.4.2.2 Cognitieve ontwikkeling
  • 2.4.4.2.3 Moraliteit
  • 2.4.4.2.4 Psychosociale ontwikkeling
  • 2.4.4.2.6 Ontwikkelingsleer
  • 2.4.4.2.7 Opdrachten
  • 2.4.4.5 Ontwikkelingsstoornissen
  • 2.4.5.1 Voorbeelden
  • 2.4.5.2 Kernbegrippen
  • 2.4.5.2.1 Individu
  • 2.4.5.2.2 Situatie
  • 2.4.5.2.3 Typologieen
  • 2.4.5.2.4 Interactie
  • 2.4.5.3 Toepassing
  • 2.4.5.5 Stoornissen
  • 2.4.5.6 Grondleggers
  • 2.4.5.6.x Tichelaar
  • 2.4.5.7 Opdrachten
  • 2.4.6.1.1.2.1.1 Korte-T
  • 2.4.6.1.1.2.1.2 Lange-T
  • 2.4.6.1.2 Leren
  • 2.4.6.1.7 Neurale netwerken
  • 2.4.6.2.1.1.2 Millgram
  • 2.4.6.2.1.2 Attributiefout
  • 2.4.6.2.1.3 Waarden
  • 2.4.6.2.1.4 Normen
  • 2.4.6.2.1.5 Sociale controle
  • 2.4.6.2.x Sociale beinvloeding
  • 2.4.6.2.x Sociale identiteit
  • 2.4.6.3 Achter
  • 2.4.6.4 Witte stof
  • 2.4.6.5 Grijze stof
  • 2.4.6.6 Neuronen
  • 2.4.6.8 Literatuur
  • 2.5 Toepassingsgebieden
  • 2.5 Wereldorientaties & Mensbeelden
  • 2.5.1 ArbeidsPSY
  • 2.5.2 GEZ.PSY
  • 2.5.2.1 Voorbeelden
  • 2.5.2.1.1 Casus
  • 2.5.2.2. Kernbegrippen
  • 2.5.2.2.1 Disciplines
  • 2.5.2.2.1 Ziektecognities
  • 2.5.2.2.1.5. Determinanten
  • 2.5.2.2.2 Gezondheidsgedrag
  • 2.5.2.2.2.1 Ongezond
  • 2.5.2.2.2.1.1 Stress
  • 2.5.2.2.2.1.1.1 Stressreacties
  • 2.5.2.2.2.1.1.2 Stressoren
  • 2.5.2.2.2.1.1.3 Meten
  • 2.5.2.2.2.1.1.4 Bestendigheid
  • 2.5.2.2.2.2 Risicoprofielen
  • 2.5.2.2.2.3 Interventies
  • 2.5.2.2.2.4 Meten
  • 2.5.2.2.3 Chronische ziekte
  • 2.5.2.2.3.4 Appraisal
  • 2.5.2.2.3.5.1.5.3 Uitdaging
  • 2.5.2.2.x Beroepshouding
  • 2.5.2.2.x Professionaliteit
  • 2.5.2.3 Somato-Psy
  • 2.5.2.3.1 Achtergronden
  • 2.5.2.3.1 Klachten
  • 2.5.2.3.1.1 Categorisering
  • 2.5.2.3.1.1 Kader
  • 2.5.2.3.1.2 Factoren
  • 2.5.2.3.1.3 Model
  • 2.5.2.3.1.4 Verschillen
  • 2.5.2.3.2 Adaptatie
  • 2.5.2.3.2 Interventie
  • 2.5.2.3.2 Waarnemen
  • 2.5.2.3.2..4 Lichaam
  • 2.5.2.3.2.1 Coping
  • 2.5.2.3.2.1.1 Copingstijl
  • 2.5.2.3.2.1.2 Strategieen
  • 2.5.2.3.2.1.3 Mediatoren
  • 2.5.2.3.2.1.4 Meten
  • 2.5.2.3.2.1.5 Interventies
  • 2.5.2.3.2.1.5.1 Zelfmanagement
  • 2.5.2.3.2.2 Oppervlakkig
  • 2.5.2.3.2.2 Sociale steun
  • 2.5.2.3.2.2.1 Deelaspecten
  • 2.5.2.3.2.2.2 Soorten
  • 2.5.2.3.2.2.3 Meten
  • 2.5.2.3.2.2.4 Tegenpool
  • 2.5.2.3.2.2.5 Netwerk
  • 2.5.2.3.2.3 Nuanceren
  • 2.5.2.3.2.4 KvL
  • 2.5.2.3.2.4.1 Ijkpunt
  • 2.5.2.3.2.4.1.1 Consequenties
  • 2.5.2.3.2.4.1.2 Deelgebieden
  • 2.5.2.3.2.4.1.2 Effect
  • 2.5.2.3.2.4.1.3 Overleving
  • 2.5.2.3.2.4.1.4 Overlijden
  • 2.5.2.3.2.4.1.5 Meten
  • 2.5.2.3.2.4.1.5.1 Lastmeter
  • 2.5.2.3.2.4.1.5.2 Illusies
  • 2.5.2.3.2.4.1.6 Gespreksthema
  • 2.5.2.3.2.4.3 Subjectieve maat
  • 2.5.2.3.2.5 Herbeleven
  • 2.5.2.3.2.5 Perspectief
  • 2.5.2.3.2.8 Sekse
  • 2.5.2.4 Psychosomatiek
  • 2.5.2.4.x Erkenning
  • 2.5.2.5 Casus
  • 2.5.2.5 Stoornissen
  • 2.5.2.6 Onderwijs
  • 2.5.2.7 Onderzoek
  • 2.5.2.8 Inbedding
  • 2.5.2.9 De zorg
  • 2.5.3 OnderwijsPsy
  • 2.5.3 PNI
  • 2.5.3.2 Interventies
  • 2.5.4 Communicatie
  • 2.5.6 Seksuologie
  • 2.5.6.x Seksuele problemen
  • 2.5.7 Praktisch nut
  • 2.x Systematiek
  • 3. Levensloop
  • 4. Historie
  • 4.1 Grondslagen
  • 4.2 Pioniers
  • 4.2.1 Allport
  • 5. Voorbeelden
  • 6. Bronnen
  • 7. Positie
  • 7. Pragmatisme
  • 8. Opdrachten
  • 8. Psychologisch kapitaal
  • Appraisal
  • Behavioural medicine
  • bio Uitgangspunten
  • Coping
  • Empowerment
  • funcieleer.Voorbeelden
  • Functionele klachten
  • Geheugenproblemen
  • Kwaliteit van leven
  • Leren en ziekte
  • Levensloop
  • Persoon & Ziekte
  • Placebo
  • Seksuologie
  • Symptoomperceptie
  • x BPS-model
  • x. Belang
  • x.2.2.1.1.2.2 NN-debat
  • x.2.2.1.4.1.5 Zelfverwerkelijking
  • x.Publieksvoorlichting
  • x.Universele of non-specifieke factoren
  • z.1.5.2 Adaptatie
  • Zelfbeeld
  • Ziektecognities
• B. Methodiek
• C. Psycholoog
• D. Ervaringsdesk.
• E. Studiemodules

2.2.2.9.1 Voorbeelden

Uit HdV en HvdW: 

• In de ruimte waar verpleegkundigen de zorgplannen met zorgvragers bespreken kiezen de verpleegkundigen bewust voor een `laag zitje' in plaats van voor een opstelling met een bureau met een stoel voor en een stoel achter het bureau. Zij doen dit omdat hun ervaring is dat het beter lukt om tot een gelijkwaardig gesprek te komen in het `lage zitje' dan in de bureauopstelling.

• Een leerlingverpleegkundige die het patiëntgericht werken hoog in het vaandel heeft staan doet binnen twee weken mee met het duidelijk niet-patiëntgerichte werken op de afdeling waar zij stage loopt.

• Als verpleegkundige Tanja meneer De Wier helpt bij het wassen en aankleden is meneer De Wier vriendelijk en coöperatief; als verpleegkundige Joke meneer De Wier helpt is hij agressief en onhandelbaar.

• Als je op straat een epileptische aanval krijgt, is de kans groter dat je geholpen wordt wanneer slechts één persoon hiervan getuige is dan wanneer tien personen hiervan getuige zijn.

• Een zorgvrager weigert zijn medicijnen in te nemen als de leerlingverpleegkundige hem zegt dit te doen, maar hij `gehoorzaamt' wel als de hoofdverpleegkundige hem zegt zijn medicijnen in te nemen.

• Een dementerende bewoner laat zich altijd rustig wassen door de verpleegkundige, behalve wanneer het wassen in de badkamer gebeurt.

• We kennen Jan al jaren als een lieve, rustige verstandelijk gehandicapte jongen. Sinds er echter de laatste tijd steeds meer verstandelijk gehandicapte kinderen met gedragsproblemen in de groep zijn komen wonen wordt Jan steeds onhandelbaarder. Is hij toch niet zo'n lieve jongen als wij altijd dachten?

• In een psychiatrische leefgemeenschap Azalea is de sfeer al enige tijd slecht. Volgens de groepsleden is dit allemaal te wijten aan het gedrag van Tinus. Tinus doet alles verkeerd en verpest het leefklimaat in de groep. Ten einde raad besluit de groepsleiding Tinus over te plaatsen naar een andere leefgemeenschap. Tot hun stomme verbazing verbetert de sfeer in de Azalea-groep niet. Volgens de groep is dit nu te wijten aan het gedrag van Loes. Zij is nu degene die alles verkeerd doet en daarmee voor iedereen de sfeer verpest.

• In een experiment van Hofling en anderen (1966) belde een arts een verpleegkundige op (die wel wist dat deze arts lid van de staf was, maar hem nog nooit had ontmoet). Hij schreef voor een zorgvrager een dosis van het niet bestaande medicijn 'Astroten' voor. In de medicijnkast was door de onderzoekers een doosje met het opschrift 'Astroten' neergezet. Op dit doosje stond de maximale dagelijkse dosis aangegeven. De arts gaf aan de telefoon een dosis op die het dubbele was van wat op de verpakking van dit medicijn als maximale dagelijkse dosis aangegeven stond. Hiermee werden verschillende strenge regels overtreden. Het ging om een arts die onbekend was op de afdeling, die telefonisch een opdracht gaf en daarbij bovendien een onwaarschijnlijk hoge dosis voorschreef. Toch was 95 procent van de verpleegkundigen bereid om in opdracht van `de dokter' het medicijn toe te dienen. (In werkelijkheid werden de verpleegkundigen tegengehouden als ze met het medicijn naar de zorgvrager toe wilden gaan. Anders had de onderzoeker de fout begaan niet ethisch verantwoord te werken.)

•  

•  

• Meer weten? Zie Soc.Psy