Definities van psychotherapie

Definities van psychotherapie in de loop van de tijd: 
 

  1. Commissie de Vreeze, 1973 en Commissie Verhagen, 1981

    “Het doel van psychotherapie is hulp verschaffen bij psychische problemen, conflicten of stoornissen teneinde die psychische moeilijkheden, conflicten of stoornissen op te heffen of te verminderen.”

     

  2. Deze definitie werd tot juni 2003 in licht gewijzigde vorm gehanteerd door de Nederlandse Vereniging voor Psychotherapie (NVP), de Nederlandse Vereniging voor Vrijgevestigde Psychotherapeuten (NVVP) en de Specialistische Psychotherapie Verenigingen:

    “Psychotherapie is het op wetenschappelijk verantwoorde wijze behandelen van cliënten met psychische moeilijkheden, conflicten en stoornissen met het doel deze op te heffen of te verminderen. De psychotherapeutische behandeling vindt plaats door middel van het op methodische wijze vestigen, structureren en hanteren van een relatie door een daartoe opgeleide deskundige.”

     

  3. Wet BIG, 1993

    “Tot het deskundigheidsgebied van de psychotherapeut behoort het onderzoeken en het volgens bij Algemene Maatregel van Bestuur aan te wijzen methoden beïnvloeden van stemmingen, gedragingen en houdingen van een persoon met een psychische stoornis, afwijking of klacht, teneinde deze te doen verdwijnen of verminderen.

     

  4. Het Platform psychotherapie formuleerde in 1993 een Nadere definiëring psychotherapie:

 

  1. Werkgroep Integratieve Psychotherapie

    “Psychotherapie is het op deskundige wijze doelbewust toepassen van klinische methoden en attitudes die gebaseerd zijn op algemeen aanvaarde psychologische principes met als doel mensen bij te staan in het veranderen van hun gedrag, cognities, emoties en/of persoonlijkheidskenmerken in de richting die door betrokkenen wenselijk wordt geacht.”